De bron die wij regelmatig raadplegen is een rapport van wijlen Dr. Ir. F.C. Gerretsen, oud directeur van de microbiologische afdeling van het rijkslandbouw-proefstation, in zijn in 1939 gepubliceerde studie 'Bodem- bacteriologie in dienst van land- en tuinbouw' een uitgave van de Rijksuitgeverij dienst van de Nederlandse Staatscourant.
Dit gehele rapport van Dr. Gerretsen ademt de noodzaak tot het behoud en het verkrijgen van stikstof... en eindigt met een hoofdstuk 'Phosphaat en Kali-bepalingen', dat begint met de tekst: "Het is voor den landbouw een zaak van groot belang op snelle en goedkoope wijze te kunnen worden voorgelicht betreffende de bemestingsbehoeften van den grond."
'De bemestingsbehoeften van de grond'... Deze redenatie lijkt logisch en zeer correct. En toch is hier iets niet goed.
In het verleden, tot op het heden, ligt de noodzaak tot het bemesten van de bodem onomstotelijk vast. De soliede kern van de landbouwvoorlichting bestaat uit de onomstreden noodzaak 'de bemestingsbehoeften van de grond' te meten en de resultaten daarvan toe te passen.
Naarmate men (naast stikstof, fosfaat en kali), meer stoffen in de bodem kan meten, middels geavanceerder meetapparatuur, zijn daar meerdere stoffen bijgekomen, die allemaal dringen om noodzakelijke meting en toepassing. De hoeveelheid 'noodzakelijk toe te passen' bemestingssupplementen c.q. kunstmeststoffen is daarmee eerder gegroeid dan afgenomen. Maar wat meet men nu eigenlijk? Men meet die stoffen, die zijn te meten. Dit lijkt een open deur, maar dat is het niet.
De bodem bevat vastgelegde en niet vastgelegde voedingsstoffen. De niet vastgelegde stoffen, dus de vrij te meten voedingsstoffen worden gemeten. De vastgelegde stoffen zijn niet te meten... is de eenvoudige conclusie. En wanneer deze stoffen niet zijn gemeten, bevat de bodem die stoffen ogenschijnlijk ook niet. Het advies zal dan zijn zoveel en zoveel N, P, of K toe te voegen, ofwel mangaan, of molybdeen, of... mineralen in het algemeen... of...
Misschien is mijn conclusie te eenvoudig, maar dat moet dan maar even zo. Op een andere manier kan ik het niet verklaren en uitleggen, waarom de gift van enkel wat microbieel actieve compost aan een ogenschijnlijk 'straatarme' bodem toch prachtig gezonde kolen kan voortbrengen. Dat kan alleen maar wanneer de microben de in de grond vastgelegde stoffen vrij maken voor planten. Dit is onze dagelijkse praktijk:
 |
| In deze grond hebben we nooit iets behoorlijks kunnen telen, voordat we onze grascompost gingen gebruiken. Er is maar een beetje compost nodig geweest om tot dit resultaat te komen. |
Microbioloog Dr. Elaine Ingham. legt het aan ons voor. Wel-is-waar doorspekt met technische benamingen, legt zij toch duidelijk uit wat het grondbeginsel is van onze grond en wat het verdienmodel is van de handel in toeslag- en kunstmeststoffen. Zo schetst zij de 'More on Farmer', die van zijn voorlichter elk jaar krijgt te horen, dat hij meer kunstmatig geproduceerde stoffen nodig heeft, om zijn productie op pijl te houden. En de handel heeft steeds meer stoffen voor hem in de aanbieding.
Zou deze boer, echter weten waarom zijn productie elk jaar terugloopt... dan zou hij er voor zorgen dat zijn bodem gevoed wordt met microbieel leven, dat de in de bodem vastgelegde voedingsstoffen ontsluiten kan.
The Roots of Your Profits
Dr. Elaine Ingham, Soil Microbiologist, Founder of Soil Foodweb Inc:
Over pesticides, compost en het gevaar van een an-aerobe toestand in de bouwvoor, door een gebrek aan microbieel leven. De samenwerking van de plant en het microbieel leven, dat een kringloop van voedingsstoffen blijkt te zijn... Vanaf teller 30:00 (half uur) in deze video vertelt dr. Ingham over de wel en niet meetbare voedingsstoffen in de bouwvoor.
De uiteindelijke conclusie van Ingham is, dat elke grond alle meststoffen bevat die een plant nodig heeft. Grond is mineraal, in zich. Haar opmerking hierover: "Wanneer je geen rotsen meer hebt om op terug te vallen, dan pas moet je je zorgen gaan maken", is opmerkelijk. Verder geeft zij duidelijk aan dat actieve organische stof (in de vorm van compost) alle mineralen uit de grond kan omzetten tot bruikbare voeding voor de plant. Ook zegt zij, dat de plant bepaalt welke voeding het opneemt en gebruikt. Hieruit moeten wij concluderen, dat grond geen bemestingsbehoefte heeft. Grond is mineraal en actieve grond is bemesting... :
Schaalvergroting, drie oogsten per jaar, om een 'normaal' inkomensniveau te halen. Daar waar voedselprijzen laag worden gehouden en waar het werkelijke geld wordt verdient in de voedingsindustrie.
Waar het ooit de goedbedoelde bedoeling was om middels bemesting (in welke vorm dan ook) tot hogere opbrengsten te komen, teert nu de boer letterlijk in op zijn bestaansgrond, op de bron van zijn kapitaal. Ook de ontwikkeling waarbij we 'los van de grond telen' is maar een tijdelijke oplossing.
Dat wat blijvend is, is een gezonde bouwvoor. Het was in elk geval al eeuwen lang blijvend, tot op het moment waarop wij ons er mee gingen bemoeien. Vanuit de oudheid hebben microben gezorgd voor de opbouw van een humusrijke vruchtbare bodem. Maar wij zijn nog steeds van mening dat ons geluk afhangt van meer en meer meststoffen. En de natuur reageert met verzilting en vervuiling van ons grondwater.
Misschien dat nieuwe kennis tot boeren doordringt en dat oude kennis niet wordt weggegooid. Want dat laatste was echt niet bedoeld om de bodem te verzilten. Die oude kennis kunnen we nog steeds goed gebruiken om het microbieel leven te begrijpen. Met nieuwe middelen.
*
Stella.
*
Elain Ingham op You Tube, verkorte versie geplaatst door 'Farming Secrets':
Geen opmerkingen:
Een reactie posten